23.08.2008

GÜLEN GÖZLER MAYIS AYI

Zaman ilerledikçe insan geçmişe dönüp neler yapmış olduğuna bakma gereksinimi duyar bazen ki gerçekten yaşıyor olduğunun somut kanıtlarını eline geçirebilsin… Peki, projenin ilerlediği ve hayat bulduğu kahramanlarıyla birlikte “Gülen Gözler” neler yapmıştı acaba; projenin hala soluk bulduğuna dair somut kanıtları neydi?

Kaldığımız yerden, aramıza yeni gönüllüler ile devam ederek yaptığımız şeyin su halkaları gibi giderek yayıldığını, yayıldıkça büyüdüğünü ama bu evrede birbirinden kopmadığını gördük ve böylelikle yaşadığımıza dair en önemli kanıtlardan ilkini elimize geçirmiştik bile…

Her hafta sonu etkinliği yaptığımız kültür salonu dışında İzmir Koordinasyon Merkez ‘inde görme engelli arkadaşlarımızla Yılmaz Erdoğan’ın tiyatro oyununu izleyerek hayatın ta kendisini farklı bakış açılarıyla algılayabilme fırsatını yakaladık.

Bunun yanında, görme engelli arkadaşlarımızla canlı radyo programına katılarak toplumumuzdaki sorunlardan biri olan engellilerin sesini duyurabilme sıkıntısına yönelik bir girişimde bulunduk. Ve normal yaşantılarının içinde karşılaştıkları yığınlarca sorunu kendi ağızlarıyla söyleyerek, bu toplumda “Biz de Varız “; “Unutmayın ki hepimiz bir engelli adayıyız” gibi insanın kendisini sorgulamasına yönelik birçok mesajlar verme imkânı bulmuş oldular.

Projemizin nefes alıp verdiğinin son kanıtı ise, kutladığımız birinci yıl dönümümüzdü.
Aramıza danışma kurulu üyelerimizin katılımı ve basın ile birlikte gerçekten oralara gelebilmenin mutluluğunu yaşadık. Bu kutlamanın içeriğinin en önemlilerinden biri de şuydu; bugüne kadar görme engelli arkadaşlarımızla kendi içimizde büyük bir paylaşım yaşamıştık ama bizim ulaştığımız sadece bizim tanıdığımız kadarıydı. Hâlbuki dışarıda daha pek çok görmeyen ve görmediği için ona yokmuş gibi davranılan arkadaşlarımız vardı. Onlara da ulaşabilmek adına ki dışarıda büyük engellerden biri olan ulaşım konusunda örneğin, bir şeyler yapmalıydık. Bunun için de bu sıkıntıları asıl yaşayan hedef kitlemiz ile bu projeyi gerçekleştirecektik. Yani görme engelli arkadaşlarımız için, yine görme engellilerle ilerleyecektik bundan sonraki yolumuza…
Sinem ULUSOY

Hiç yorum yok: